κοιλέντερο

το (Μ κοιλέντερον)

νεοελλ.

ζωολ. η μοναδική κοιλότητα που υπάρχει μέσα στο σώμα τών κνιδοζώων και στην οποία αυτά οφείλουν και την άλλη ονομασία τους, δηλ. κοιλεντερόζωα ή κοιλεντερωτά

μσν.

έντερο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κοιλία + έντερον. Ως νεοελλ. επιστημονικός όρος είναι αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. coelenteron < coel- (πρβλ. κοῖλος) + -enteron (πρβλ. ἔντερον) και μαρτυρείται από το 1884 στον Ποθητό Ψαρά].